فراگیر شدن کاربرد رایانه‌ها در فرآیند طراحی، شروع فصل تازه‌ای در طراحی است. شاید بتوان گفت تا همین اواخر آنچه رایانه‌ها در اختیار طراح قرار می‌دادند به نوعی نسخه دیجیتال همان ابزار سنتی (قلم و کاغذ و ابزار ترسیم) بوده است.
در چند سال اخیر اما با ظهور طراحی رایانشی (Computational design) رایانه‌ها به نحو دیگری در فرآیند طراحی به خدمت گرفته شدند. طراحی رایانشی را می‌توان فصل مشترک طراحی با برنامه‌نویسی و علوم کامپیوتر دانست.
با توجه به نوپا بودن طراحی رایانشی، هنوز تعریف واحدی برای آن وجود ندارد، اما به بیانی ساده می‌توان گفت طراحی بر اساس الگوریتم‌ها و محاسبات ریاضی است که منجر به تولید بی‌نهایت فرم‌هایی می‌شود که در حالت عادی ممکن است به ذهن طراح نرسد. به همین دلیل به این نوع طراحی، طراحی الگوریتمی (Algorithmic design) یا طراحی زایان (Generative design) نیز گفته می‌شود.
تیم طراحی درسا در آغاز فصل طراحی پاییز و زمستان ۱۴۰۰ با به کارگیری ابزارها و تکنیکهای طراحی رایانشی در فرآیند طراحی خود، پا به پای پیشروترین مراکز طراحی دنیا، دست به کاوش و اکتشاف در دنیای جدید طراحی زده است که رد پای آن را در طرح‌های جدید آن می‌توان یافت. درسا در قدم اول با تعریف کانسپت سرزمین دال و تقسیم آن به ۷ اقلیم (جسارت، اصالت، تاریکی، خیال، شیدایی، خرد و آفرینش)، پروژه‌ی طراحی هوشمند خود را آغاز کرد و در این مسیر از نرم‌افزار grass hopper (پلاگین Rhino) که بر پایه هندسه پارامتری کار می‌کند، بهره می‌جوید.
طراحی رایانشی در درسا با طراحی اقلیم جسارت در قدم اول، شروع مسیر جدیدی است که که در گام‌های بعدی با به کارگیری هوش مصنوعی در طراحی مرزهای جدیدی از طراحی را در خواهد نوردید که چالش اصلی آن ایجاد یکپارچگی بین طرح‌ها و کانسپت‌های تعریف شده است و باید دید درسا در این مسیر چه تجربه‌ای را رقم خواهد زد.
